การตรวจหาสารเสพติดในร่างกาย สามารถตรวจได้ในสารชีววัตถุหลายชนิด เช่น ปัสสาวะ เหงื่อ น้ำาลาย เลือด เส้นผม และเล็บ ซึ่งการเลือกชนิดของตัวอย่างชีววัตถุ จะต้อง พิจารณาควบคู่กับวัตถุประสงค์ของการตรวจ ปริมาณสารเสพติดในชีววัตถุนั้นๆ ความยาก ง่ายในการเก็บตัวอย่าง การเก็บรักษาตัวอย่าง การนำส่งตัวอย่างและความพร้อมของห้อง ปฏิบัติการในการตรวจวิเคราะห์
ปัสสาวะเป็นสารชีววัตถุที่นิยมใช้ในการตรวจหาสารเสพติดและใช้กันอย่างแพร่หลาย มากที่สุด และผลการตรวจสารเสพติดจากปัสสาวะเป็นที่ยอมรับในชั้นศาลในระดับสากล
ข้อดี - ปัสสาวะสามารถเก็บตัวอย่างได้ง่าย และเก็บตัวอย่าง ได้ปริมาณมากเพียงพอต่อการตรวจวิเคราะห์ มีความคงตัวสูง ระยะเวลาที่สามารถตรวจพบ สารเสพติดในปัสสาวะค่อนข้างนานหลายวัน
ข้อเสีย - สับเปลี่ยนหรือปลอมปนตัวอย่างสามารถทำได้ง่าย และรูปแบบของ การขับสารเสพติดหรือเมตาบอไลต์ของสารเสพติดในปัสสาวะ ยังขึ้นอยู่กับค่าความเป็นกรด-ด่าง ของปัสสาวะ ถ้าช่วงเวลาที่เก็บตัวอย่างใกล้เคียงกับช่วงเวลาที่เสพครั้งหลังสุดมาก เกินไป มีโอกาสสูงที่จะตรวจไม่พบสารเสพติดในปัสสาวะเนื่องจากสารเสพติดยังไม่ถูกขับ ออกจากร่างกาย โอกาสที่จะตรวจพบสารเสพติดในปัสสาวะมีความสัมพันธ์กับช่วงเวลาที่ เก็บตัวอย่างและช่วงเวลาที่เสพ

แหล่งข้อมูล
คู่มือการทดสอบสารเสพติดในปัสสาวะ สำนักยาและวัตถุเสพติด กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์
ชุดทดสอบสารเสพติดในปัสสาวะ